Fabréck wéi doheem

Léif Jurymemberen! D'Famill Tenter! Gudde Mëtteg un all!

Ech sinn den Xue Guangyi vu Yongganba, an d'Thema vu menger Ried ass "Fabréck wéi Heem".

Dente war déi zweet Fabréck, an där ech geschafft hunn, a rodt emol, wéi laang ech an der éischter Fabréck geschafft hunn?

Ee Joer, zwee Joer, (Dir mengt),

D'Äntwert gëtt endlech opgedeckt, also lauschtert gutt op d'Ried.

Am Alter vun 18 Joer, nodeems hien d'Mëttelschoul ofgeschloss hat, war hien rebellesch a stur, an huet sech trotz dem Widderstand vu senger Famill op eng sozial Rees gemaach. Ouni Hannergrond, ouni Ausbildung, eng Persoun op eng aner Plaz, eng Aarbecht ze fannen ass ëmmer méi schwéier. Duerch d'Aarbechtsbroschüren um Stroosserand sinn ech jonk a verschmotzt an eng Fabréck komm, dëst ass mäin éischten Job, awer ech hunn och d'Schoulzäit vun engem neien Ufank verabschiedet. Voll Begeeschterung an Erwaardung fir der Erausfuerderung ze stellen, fir d'Carrière ze probéieren, déi geschwënn ufänkt. D'Realitéit vum Liewen huet mir e Schlag ginn, déi ursprénglech Erwuessenewelt war ni "einfach" zwee Wierder. Deemools war d'Fabréck wéi en Äiskeller, et gouf keng Temperatur fir ze schwätzen. De Chef ass wéi de Proprietär, deen verzweifelt d'Aarbechtskräfte dréckt, ob d'Mataarbechter an der Fabréck genuch iessen, gutt schlofen, waarm undoen, keen interesséiert sech dofir, ob d'Iwwerstonnen midd sinn, ganz ze schweigen vun der Firmenkultur, der Léift vun de Kollegen, der Aarbecht vun all Mënsch, et gëtt keng géigesäiteg Hëllef tëscht de Leit, geschweige denen een aneren hëllefen, besonnesch an hirem jonken Alter, luesen Handeln, et gëtt bis un de Rand gedréckt.

Den Neiukommling/sech selwer, an Hëlleflosegkeet Schrëtt fir Schrëtt schwéier ze goen. Wéinst menger falscher Wiel hunn ech dräi Méint laang an der Einsamkeet an Depressioun gelieft, an endlech sinn ech séier aus der Fabréck erausgaang a sinn zréck op Zhangpu gaangen. Am Alter vun 18 Joer, dem Zäitalter vun der Sonn, hunn ech decidéiert wäit ze goen a fortzelafen wéinst dëser onangenehmer Fabréckserfahrung, a spéider soubal iergendeen mech iwwer d'Fabrécksaarbecht virgestallt huet. Den éischten Instinkt ass ze refuséieren, ze insistéieren datt den Albtraum net widderhëlt.

Zréck op Zhangpu fir vill Joren, ënner der Aféierung vu Frënn fir Elektroschweißen ze léieren, beschäftegt sech mat Dieren a Fënsteren Aarbecht. Läscht Joer hunn ech mech krank gefillt a festgestallt datt d'Lendescheif erausstécht, an et kee Wee war fir weider an der Industrie ze schaffen. Als Broutwinner vun der Famill sinn d'Familljekäschten ukomm, ech kann net ophalen, kann net ophalen! Ënnert dem Zoufall koum ech bei Teng Te, probéiert déi bannenzeg Hindernisser ze iwwerwannen, sot mir selwer, ech sollt probéieren ze kucken. Nodeems ech an d'Departement komm sinn, hunn ech festgestallt datt obwuel et Elektroschweißaarbecht ass, awer de Argon-Bougschweißrahmen an den originelle Dier- a Fënsterprozess vum Produktiounsprozess ëmmer nach ganz anescht sinn. Awer d'Zopp ze änneren ännert näischt un der Medizin, mat hirer eegener Erfahrung an der Basis vun där Zäit ass et net schwéier unzefänken. Dat Wichtegst ass datt et vill Léift tëscht Kollegen gëtt an datt se bereet sinn ze hëllefen wann se net hëllefen. Deemools huet de Ronghui mech op de Posten geholl an huet mir ganz virsiichteg an opmierksam geléiert. Ech wäert gedëlleg op dat hiweisen an korrigéieren wat ech falsch gemaach hunn. Ech wäert hien net ophalen well ech hei sinn. Ech hunn déi Hëllefslosegkeet an d'Peinlechkeet, déi ech an der Fabréck gefillt hunn, komplett gebrach, net eleng, mee als Grupp vu Leit, déi sech géigesäiteg hëllefen. Op der Aarbecht kommunizéiere mir selbstlos, an am Liewen deele mir gutt Iessen an Drénken mateneen. Ech war laang net méi an der Firma, mee alles wat an der Firma geschitt ass, huet meng Perceptioun vun der Fabréck zu där Zäit komplett verännert. Teng Te te, loosst mech net nëmmen zréck op Zhangpu, mee éischter wéi doheem, zréck bei meng Bridder a Schwësteren, do gëtt et Laachen an Heemlaachen.

Den Anniversaire vun der Firma léisst mech a mengem Liewen erënneren, den Erfolleg vun der Joresversammlung ass d'Ustrengung an d'Beharrlechkeet vun alle Mënschen, d'Resultat vun den selbstlosen Ustrengungen vun all Mënsch. Dëst ass eisen onbezwingbare Geescht, dëst ass d'Kraaft an de Courage, déi d'Heemecht eis gëtt. A schwieregen Zäiten hu mir Hand an Hand geschafft fir se ze iwwerwannen. Wa mir erfollegräich sinn, deele mir d'Freed, net arrogant, net dréchen. Wa mir duerchernee sinn, gi mir eis géigesäiteg zum Liicht, encouragéiere mir eis géigesäiteg.

Ech sinn a ganz normale Positiounen beschäftegt, ech hätt net geduecht, datt ech a mengem Liewen op der Bühn géif sangen a Ried halen. Ech hätt ni geduecht, datt sou vill Leit an der Firma op mech oppassen a sech ëm mäi Liewen a meng Famill këmmeren. Aarbecht ass einfach ze fannen, passend awer rar, rar e Gefill ze hunn, e selbstlosen Chef ass Gléck. D'Fabréck ass wéi doheem, et gëtt Temperatur, et gëtt mënschlecht Kontakt, et gëtt e gemeinsamt Engagement vun der Famill, ech sinn ganz zefridden.

Dëst ass d'Enn vu menger Ried, Merci Ärer Famill fir d'Nolauschteren! Merci Iech all!